Święta Klara z Asyżu (Św. Klara)

Święta Klara z Asyżu była włoską zakonnicą oraz współzałożycielką zakonu klarysek, która żyła na przełomie XII i XIII wieku. Już za życia zyskała ogromną popularność i uznanie w środowisku Kościoła katolickiego, co w głównej mierze było zasługą rozsądnego prowadzenia zakonu w roli jego przełożonej oraz wytrwałości w trwaniu w wierze w Boga. Na działalność św. Klary ogromny wpływ miało życie duchowe świętego Franciszka z Asyżu, który był dla niej inspiracją do monastycznego życia. Św Klara z Asyżu zyskała miano świętej zaledwie dwa lata po swojej śmierci, a jej osoba już pod koniec życia została otoczona kultem religijnym. Święta Klara, dzięki swojemu świadectwu wiary była inspiracją do nawrócenia się wielu kobiet żyjących wówczas w Asyżu.

Spis treści:

1. Święta Klara z Asyżu – krótki życiorys
2. Święta Klara – rozszerzona biografia
3. Film Św Klara z Asyżu – historia pewnej chrześcijanki
4. Święta Klara – patronka
5. Św Klara – kult
6. Św Klara – proces kanonizacyjny
7. Św Klara – pisma świętej
8. Inne ciekawostki

Święta Klara z Asyżu – krótki życiorys

Święta Klara urodziła się 16 lipca 1194 roku w Asyżu, niewielkim mieście położonym w środkowej części Włoch. Pochodziła z rycerskiego rodu, lecz zdecydowała związać swoje życie z Bogiem. W 1212 roku wstąpiła do żeńskiego zakonu franciszkańskiego, którego w późniejszych latach życia była przełożoną. Św Klara spędziła 42 lata w klasztorze San Damiano w rodzinnym Asyżu, stając się jednocześnie najważniejszą patronką włoskich zakonnic i kobiet wierzących. Po swojej śmierci w 1253 roku została pochowana w asyskiej bazylice, która wiele lat później przyjęła oficjalną nazwę Bazyliki św. Klary w Asyżu.

Święta Klara – rozszerzona biografia

Święta Klara z Asyżu była córką Favarone i Ortolany Offreduccio, natomiast lata młodości świętej przypadają na okres działalności Jana Bernardone. To właśnie kontakty z młodym misjonarzem, który w późniejszych latach przybrał imię Franciszek z Asyżu, wywarły największy wpływ na to kim się stała Św Klara. Mimo dążeń jej rodziców do zamążpójścia młodej kobiety, wyprosiła u świętego Franciszka i biskupa Asyżu zgodę na przyjęcie do zakonu.

Święta Klara w Niedzielę Palmową 28 marca 1212 roku otrzymała habit oraz strój zakonny i wraz ze swoją siostrą Agnieszką stały się pierwszymi zakonnicami wspólnoty Pań Ubogich. W późniejszych latach nazwa została przemianowana na II Zakon franciszkański, jednak do tej pory zgromadzenie którego założycielką była święta Klara, funkcjonuje nieformalnie pod nazwą zakonu klarysek.

Papież Innocenty III w 1215 roku nadał zakonowi przywilej ubóstwa, który oznaczał brak możliwości posiadania na własność dóbr materialnych. Dzięki temu stała się realizatorką misji Franciszka z Asyżu – dążenia do skromnego, lecz szczęśliwego życia. Według podań święta Klara dokonywała licznych cudów i uzdrowień, co przyniosło jej przydomek świętej jeszcze za życia. Prowadziła życie pełne postów, wielogodzinnych modlitw i nocnych czuwań przez blisko 60 lat, a po swojej śmierci została złożona w tym samym grobie co święty Franciszek.

Film Św Klara z Asyżu – historia pewnej chrześcijanki

Inne filmy religijne: Pytanie do Boga (2001) – Dramat z wątkiem miłosnym i Antonio Banderasem, który wciela się w rolę księdza badającego tajemnicę pewnego grobowca. W Jerozolimie odkryto starożytny szkielet, którego kości nadgarstka i nóg wskazują na to, że przyczyną śmierci było ukrzyżowanie. Władze podejrzewają, że są to kości Syna Bożego.

Święta Klara – patronka

Święta Klara jest uznawana w tradycji Kościoła katolickiego za patronkę włoskich miast – Asyżu i Florencji. Dodatkowo święta patronka opiekuje się bieliźniarkami, hafciarkami oraz praczkami. W ostatnich latach jej życia ciężko chorowała, co uniemożliwiało jej udział w obchodach pasterki przed Wigilią Świąt Bożego Narodzenia. Według legendy dzięki bożej łasce, mimo swojego osłabienia i nieobecności fizycznej, mogła usłyszeć oraz zobaczyć obrzędy, a także uczestniczyć w nich w pełnym stopniu. Ze względu na swoje objawienie jest z tego powodu nazywana patronką radia, telewizji i malarzy.

Św Klara – kult

Święta Klara jest wspominana tradycji zakonu klarysek 23 września, co jest związane z dzienną rocznicą znalezienia jej ciała w 1850 roku. W liturgii kościoła patronka obchodzi swoje wspomnienie 11 sierpnia. Wizerunek z jakim jest najczęściej utożsamiana to brązowy habit i biały, franciszkański sznur. W ikonografii jest przedstawiana z monstrancją, lilią i lampą.

Św Klara – proces kanonizacyjny

Św Klara była już przez ludzi współczesnych jej, uznawana za świętą, lecz właściwy proces kanonizacyjny rozpoczął się 18 października 1253 roku. W dokumencie „Clara claris praeclara” papież Innocenty IV ostatecznie potwierdził jej cnoty i zawarł opisy cudów dokonywanych za wstawiennictwem Klary. Dwa lata później, w 1255 roku, cały proces został zakończony i święta Klara została oficjalnie włączona w poczet osób kanonizowanych w Kościele.

Św Klara – pisma świętej

Święta Klara jest uznawana za autorkę kilku pism oraz listów, które są zatwierdzone przez Watykan jako zgodne z nauką kościoła. Najważniejsze z nich to „Reguła św. Klary Dziewicy” zawierający opis regulacji wspólnotowych w zakonie klarysek oraz „Testament świętej Klary Dziewicy” spisany w ostatnich latach życia. Święta Klara jest również autorką listów do Agnieszki z Pragi i Ermentrudy z Bruges, w których tak jak w pozostałych dziełach, podkreśla wartość życia w ubóstwie i wierze.

W wielu pismach św Klara nazywa się „duchową córką” Franciszka z Asyżu, który jest też wielokrotnie przez nią cytowany. „Reguła klariańska” zawiera rozdziały będące stuprocentowymi cytatami z dzieł i tekstów należących do założyciela zakonu franciszkanów. Święta Klara w swoich pismach namawiała do pokuty, czytania Ewangelii i świętego milczenia. Istnieją pewne wątpliwości dotyczące „Listu do Ermentrudy”, które miałaby napisać, jednakże współczesny Kościół właśnie zakonnicy z Asyżu przypisuje autorstwo tego tekstu.

Inne ciekawostki

Święta Klara wstępując do zakonu wykazała się nieposłuszeństwem wobec rodziców, którzy dążyli do zawarcia związku małżeńskiego młodej kobiety z innym przedstawicielem mieszczaństwa. Dodatkowo swoje życie związała z Bogiem nie bez przyczyny, bowiem jej matka będąc w ciąży doznała objawienia, z którego dowiedziała się o tym, że dziecko jej będzie niezwykłe. Z tego też powodu przyszła zakonnica otrzymała imię Klara, które oznaczało osobę czystą i jasną. Wraz z dołączeniem Klary do zakonu świętego Franciszka, drogę tę zdecydowała się wybrać również jej siostra Agnieszka, określana mianem pierwszej kobiety, która dzięki Klarze zwróciła się w stronę Boga.

/ aktualizacja 03/07/2021